"Tá vatnið er brotin, og eg kann ikki fara í bað. - eg eri sissandi, bara tí mín fitti starvsfelagi við stórum bróstum er at brúka brúsu í hennara kamari. Tá ið eg í loyndum hugdi inn í kjólan, sá eg mítt nýggja undirklæðum. - Supple boppur, sum fáa teg at fáa ein erection. Ikan Ikan, ikki meira ... Hóast eg var sera væl fyri, at eg hevði lagt ætlanir. Wet hár, sum luktar fitt eftir eitt bað, eitt eggjandi nape, sum tú ikki sært til arbeiðis, og boppur, sum eru ov verjuleys. Tað eru bert tveir menn og kvinnur í rúminum. Henda støðan er ov vandamikil! Mínar nætur síggja- og eg veit ikki, hvar eg skal hyggja í samrøðu, og eg kann ikki tosa við tey. Er hetta um meg, bjóðar tað tær? Ótti? Tá ið eg hugsaði um tað, bleiv eg fullur/full og sovnaði. Um bara eitt sindur. Eg tordi tað ikki og fór upp, tá eg nart bróst! Ver/verið! Far/Farið á bukað! Um tú/heldur/halda. Merkir tað, at tað er í lagi at siga okkurt, sum tær ikki dámar og ikki standa ímóti? - eg eri eyka spentur/spent, meðan eg eri ein ódámligur kroppur og ger meg. Tá ið eg kom heim, var tað eftir veruleikanum. Yumeno fór úr rúminum pínligt. Eg havi gjørt okkurt vandamikið. Hvat um... Sjálvt til arbeiðis lurtaðu tey ikki eftir mær. Tá ið eg var stúrin, meðan eg var í baði, kom Yumeno at læna bað aftur.