Sum arbeiðsmaður í eini lítlari fyritøku endaði eg við at búgva í fyritøkuni. Fyri at vera ærligur/ærlig, dámdi mær tað ikki, men tað var forsetin, so eg kundi ikki nokta fyri tí uttan at hann ivast. Um longur, ein buksu rødd, sum tykist at vera AV, at tað kann hoyrast alla náttina frá næsta rúmi. Tá ið eg fór úr húsunum um morgunin uttan at vera førur/før fyri at sova, hitti eg ein mann, sum kom út úr næsta hurð. Tá ið eg ringdi út at vera varin, kom ein vøkur kvinna út úr rúminum. ... Eigarin av buksuni, sum eg helt, var AV var kona við síðuna av.