"Gloymi um mammu tína, sum fór frá tær," sigur hann, dekkar meg og rista hansara hips. Fyri tveimum árum síðani, tá pápi miseydnaðist í fyritøkuni og kom inn í eina rúgvu av skuld, mamma fór úr húsunum, tí hon kundi ikki bera hetta slagið av lívinum. Pápi hataði mammu og forbade meg at síggja mammu. Lívið gjørdist ikki betri, og tá eg kom til mín, sum pápi mín kravdi, at eg seldi kroppin hjá mær. Tað er natúrligt hjá familjum at hjálpa hvørjum øðrum. - "Dady fer at læra teg fyrstu ferð," segði hon, at hon var ein ræðuskítur, og eg hevði einki annað val enn at gera, meðan eg græt. Tá ið eg var tveittur av monnunum hjá kundi og gramdi meg um, at eg ikki vildi hava tað longur, segði eg tað og var raped aftur, segði "Eg gjørdi mítt besta." Í skúlanum hevur hann ikki loyvi at taka lut í klubbanum ella fáa vinir, og hann er noyddur at fáast við pápa sín og viðskiftafólk hvønn dag. Í helviti eru svartir í mær. Kanska verður tað lættari, um tað brast ein dag og hvørva. Í einum slíkum føri.