Útrátin av at arbeiða fyri eina svarta fyritøku. Einasti solace er ein samrøðu hvønn morgun við Mary, ein gift kvinna við síðuna av. Ein dag var eg so útlúgvaður/útlúgvað, at lekjan ikki riggaði, misti eg lykilin til húsini. Mary, sum ikki sá meg frá mær, gjørdi av at lata mann sín inn í húsini eina tíð, tí hann var á eini handilsferð. Tað var eitt barn hjá Mary, og eg var í ferð við at fara aftur til, tá eg var barn. Mary klemmaði meg varliga, tá eg var hugtungur/hugnað, og hugsaði um meg sum mamma og spilti meg. Eg segði...