Maður Reiko er á eini handilsferð, og hon endurtekur keðilig dagar við húsum, barncare, og part-time. Í seinastuni eri eg vorðin vinur við Azuma, ein næmingur, sum brúkar tíð til mín part. Tá ið hon tók sær dælt av fráveru manni sínum, góðtók hon eina tíð. Av tí at tá hava teir/tær/tey báðir/báðar/bæði verið aftur og aftur ímillum arbeiði. Líkið av Reiko druknar í tættum gleði í eini avmarkaðari tíð og er harðligt. Áðrenn eg visti tað, kendi eg meg illa við alla tíðina og helt fram at gerast heitur og vátur í at leita eftir einum ungum manni.