Tað eru 29 ár síðani, eg havi búð í álvara. Tá ið eg var næmingur, vildi eg ikki serliga gera uppreistur, so eg giftist tíðliga á 23. Tað gongur ikki, tað fer ikki av jørðini. Tó bað maður mín knappliga meg skiljast frá honum. parið átti at verið glað. Átti/ áttu tú/at gjørt Eg veit ikki, hví, eg eri farin aftan fyri. Eg eri púra einsamallur/einsamøll. Hvar fara vit higar? Kann onkur siga mær tað?