Hetta er eitt loyndarmál, sum tú ongantíð fert at gloyma. Besti vinur mín, Koichi, kom til okkara hús á eini handilsferð. Koichi, sum var fimm ár eldri enn maður hennara, var sum eldri beiggi hennara. Eg var eisini glaður/glað, tá eg sá mann mín rejoicing við einum stórum smíl í reunion eftir langa fráveru. Tó var eg at enda drigin at sjarmuni hjá harra Koichi sum ein maður, sum maður mín ikki hevði. Tess meira eg haldi, at tað er nyttuleyst, tess meira eg kann ikki halda mítt brennandi ynski.