"Tað er bara ein vinur, sum ikki kann fara upp á ein svávulpinn, so hann bað meg um at læna honum konu sína, Natsuo. - Hon skyldar eisini henni eina skuld av takksemi til arbeiðis, og hon kann ikki avnokta tað væl, og Natsuo fer at fylgja Yuta til foreldrini hjá foreldrunum. Eg helt, hann fór at koma aftur tann dagin, men kona mín setti seg í samband við meg at vera heima í tríggjar ella fýra dagar í frítíðini. Um longur tykist tað, at tað er vorðið sama kamar.