Azusa, sum var einkja fyri 10 árum síðani, býr saman við sínum einasta soni, Kenichi. Tó, hóast maður hennara doyr, vísir sonur hennara ikki nakað pretense av at arbeiða og hevur verið í kamarinum alla tíðina. Inntøkan í hesum húsinum er bert ein lítil partur av Azusa's part-time, og Kenichi mindlessly begs mammu sína fyri pengar at spæla, men tá hann lærir, at tað ikki kann vera, at hann ikki kann vera til staðar, uttan loyvi og expandar meira og meira. Kenichi, sum var í trupulleikum við at endurrinda sína skuld, verður tikin í søta freistingini, sum um hann setti eitt fjalt myndatól heima, fer hann at bíða eftir áhuga.