Dagin fyri fimm árum síðani fór eg tvørtur um mark. Tá ið maður mín var funnin, var tað vinur mín, Yuzuru, sum conveyed mína tænastu fyri meg í fátækum orðum, tá ið eg var hugtungur/hugnað. Eg var sópar av hansara ærligur kenslum, og hóast eg visti, at tað var ófyrirgeviligt, eg var greið/greiður yvir, at eg var biðin um, at eg var biðin um og aftur. - parlagið, sum byrjaði við at gita, at maður hennara vaks, men hennara kenslur fyri hann økti dagin eftir dag.