Mio, sum kendi seg einsamallan fyri mann sín, sum ikki longur kundi leggja í, brúkti hennara dagar at brúka leikur. - tá ið eg gevi mær í dag, so er sonur mín, Kazuya, hendir at koma hagar. Mio, sum var sæddur sum ein býttlingur, mál Kazuya fyri at gera sítt egna ynski. "Um tú lovar ikki at siga nøkrum tað. Eg fari at gera nakað gott", hvørja ferð hon climaxes, Kazuya, sum ikki so mikið sum er gamal við hennara vøkru bróst, sum rista og sýgur, beinanvegin verður hugtikin av henni.