Eg flutti nýliga inn, og eg var stúrin um mín einasta son, Keiichi, laga seg til hansara nýggja skúla. - Such ein vánalig premonition kom út, og eg var vitni til leikmyndina, har Keiichi var happaður av hansara brotsverkum. Eg var lætt at boða frá tí í skúlanum beinanvegin og var týttur, men mínir floksfelagar, sum hildu á mær, sum var á næsta máli. Líka ofta, hvussu ofta eg bað um umbering, var eg ongantíð fyrigivin, og frá hasum degi, so var tað, at eg fór at vera í ringum.