Takumi, ein barndómur vinur, sum misti pápa sín, býr saman við mammu síni, Ayaka. Ayaka er sera øðrvísi enn mamma hennara. Tað var altíð vakurt, og eg var ovurfegin inni. Ein seinnapartin fór eg til Takumin hjá Takumin at koma aftur til dystin, men har var einki svar. Tá ið tú/fert/fara runt ryggin, sært/síggja tú/Ayaka gjøgnum glasið. - tá eg hugdi at tí eina løtu, hugsaði eg ikki, at eg skuldi gjørt tað, Ayaka byrjaði at gera tað einsamallur/einsamøll. Eg tordi tað ikki, so eg fór upp og skumpaði Ayaka niður.