Í trý ár dámdi mær Dr. Kurokawa í almenna heilsu, og sama hvussu ofta eg var skelkaður/skelkað, kundi eg ikki geva upp. Ein dag er hann bjargaður av harra Kurokawa, tá ið hann er ovfylt við ringasta útbúgving, sum altíð er harðligur. Tá ið eg ristast orsakað av mínum fortíð, tók lærarin endiliga ímóti mínum játta, vónaði eg, at eg kundi hjálpa. Tó var eg ecstatic og mussaði læraran ífirmary, og likamliga útbúgvingin sá tað. Dr. Kurokawa, sum varð hótt av søguni, .......