خرگوش ها، من انها را مسئولانه بزرگ می کنم. در یک خانه اجاره ای قدیمی که در حال فروپاشی بود، مردی که در معاشرت خوب نبود، به عنوان یک پرورش دهنده خرگوش زندگی می کرد. بی صبری و درگیری که نمی تواند به خوبی با جامعه ارتباط برقرار کند، احساس تنهایی که خود را اشک می ریزد، میل جنسی که راضی نیست ... مرد همچنان به پرورش توهمات غیرممکن در قلب روشن خود ادامه داد و در جستجوی نجات در مورد ان فکر کرد. "هق هق هق... مومو چان، یک خرگوش زیبا که فقط من را دوست دارد. ای کاش انسان بودی پس من می توانم تمام تلاشم را بکنم." این ارزویی بود که نمی توانست براورده شود. اما به حقیقت پیوست. وقتی مرد سرش را بلند کرد، مومو را دید که به یک دختر خرگوش تبدیل شده بود و با لبخندی روی صورتش ایستاده بود. یک خرگوش زیبا که فقط خودش را دوست دارد. تنهایی قرار بود شفا پیدا کنه با این حال، در نهایت، مرد مومو را برای پول می فروشد. مردی که از گناه و پشیمانی رنج می برد، بدبختی درمانده ... اما دوباره معجزه اتفاق افتاد. یک خرگوش جلوی من ظاهر شد. این اخرین دختر مومو، موناکا بود. دست مردی به خرگوش عزیز خندان دراز میشود. ایا این یک رویا است یا یک توهم؟ مهم نیست فقط میخوام با تو تو بغلم بخوابم تا وقتی که ازش خسته بشم زندگی بین واقعیت و توهم یه روزی که یه مرد تنها میخواست یک رکورد از پرورش و جانبداری ان.