DFE-065: Η κόρη μου το τρώει. Μινάμιμι Τσουμπάσα

Μια θηλυκή μητέρα και μια υιική κόρη. Το πνεύμα της μητέρας μου, το οποίο βασανιζόταν, ξυλοκοπούνταν και υπονομευόταν από τον πατέρα μου σε καθημερινή βάση, είχε προ πολλού σπάσει από τη στιγμή που οριστικοποιήθηκε το διαζύγιο. Αντί να κλαίω και να την αγκαλιάζω, ήταν ένας κύκλος στον οποίο μπήκα αφού με σύστησε ένας φίλος που έσωσε τη μητέρα μου. Ενώ ανακουφίστηκα βλέποντας το πρόσωπο της μητέρας μου να φωτίζεται με κάθε επίσκεψη, ο οικογενειακός προϋπολογισμός γινόταν όλο και πιο σφιχτός καθώς γινόταν όλο και πιο εμμονή με τις δραστηριότητες του συλλόγου. Μια μέρα, η μητέρα μου υποκλίθηκε σε μένα επειδή το χρειαζόμουν απολύτως και πρόσφερα την παρθενιά μου σε έναν άνθρωπο που δεν γνώριζα με αντάλλαγμα χρήματα. Δεν μπορώ να θυμηθώ πολλά γι 'αυτό λόγω του πόνου και των δακρύων, αλλά σκέφτηκα ότι αν θα έσωζε τη μητέρα μου, θα ήταν μόνο μία φορά. Λίγους μήνες αργότερα, η μητέρα μου έσκυψε ξανά το κεφάλι, κοιτάζοντας απολογητικά. «Ας είμαστε ευτυχισμένοι μαζί αυτή τη φορά με αυτά τα χρήματα», με αγκάλιασε η μητέρα μου, άρπαξε τα χρήματα που έλαβε και με άφησε. Ενώ κοιτούσα το πίσω μέρος του κεφαλιού μου, με χάιδεψε σε όλο μου το σώμα ένας ηλικιωμένος άνδρας που μόλις είχα γνωρίσει. «Αυτός είναι ο μόνος τρόπος να πάμε, μαμά», είπε, κλείνοντας την πόρτα και φεύγοντας χωρίς να κοιτάξει πίσω. Όταν το κορίτσι, που σκοτώνει την καρδιά της για χάρη της οικογένειάς της και απλά υπομένει το πέρασμα του χρόνου, υποκύπτει στα αμείλικτα βασανιστήρια, λαχάνιασμα και λυγμούς του ανθρώπου. Η ιστορία ενός φτωχού κοριτσιού που χρησιμοποιείται από ενήλικες που είναι πολύ βρώμικοι.