AARM-211: Ήμουν σε θέση να συνεχίσω να πιπιλίζω τη ράβδο και τους όρχεις ενώ τρίβω τα βυζιά μου με άλογο.

Μια ουτοπία που δεν σε αφήνει να πεις αν συνεχίζεις ή όχι να κυριαρχείσαι από μαλακά, αηδιαστικά και ευχάριστα πράγματα! - Τόσο το ραβδί κρέατος όσο και ο εγκέφαλος λιώνουν ... - Αναγκάστηκα να τρίψω τα στήθη μπροστά μου χωρίς ανάπαυση ενώ με πήραν σε θέση να ιππεύσουν ένα άλογο και να σφίξω το πρόσωπό μου με τους μαστιγωμένους μηρούς μου και με ρούφηξαν όλους τους όρχεις με μια άσεμνη γλώσσα με άφθονο ήχο αναρρόφησης. Η ευτυχία του να γίνεις το όχημα μιας μεγαλύτερης αδελφής ... Δεν θα ξεχάσω ποτέ το βάρος αυτής της ευδαιμονίας...