TMRD-1142: Өлгөрөп еткән ҡатын әҙәпһеҙ драма Илле ҡатын иренең ағаһы тарафынан көсләп яла... Йорт хужабикәһен эш биреүсенең улы ысҡындыра һәм бик күп ағып төшә!

Дауаханала ире менән ҡунаҡҡа йөрөп бөткән ҡәйнәм ҡапыл өйөмә ҡунаҡҡа килде. Ҡатыны уны оҙаҡ ваҡыт эсендә беренсе тапҡыр күрешеү өсөн ағаһын ҡаршы ала, әммә уның ысын маҡсаты нимәлә... – Яман шешем ҡабатланмаһа, берәй хәл килеп сыҡһа, миңә бер нәмә лә һөйләргә икеләнмә, хәйерле, – кинәт кенә ҡәйнәм мине ҡосаҡлап, сәбәбен аңламайынса кроткамды ҡыҫты. «Ҡәйнәм, юҡ!» — Уны аҫҡа этеп ялалар, ҡаршы торғанда ҡатынының тәне һиҙгер реакцияға бирелә. "Эй юҡ, билдәрем үҙаллы хәрәкәт итә!" — Ире бурысын ҡайтарыу тураһында хәстәрлек күргән таныш йортонда йорт хужабикәһе булып эшләгән ҡатын, әммә улының элек был ҡатынға ҡарата нәфрәте бар. «Элек мәктәптә уҡытыусы инең, ул ваҡытта ҡот осҡос инең» «Мин ысынлап та ғәфү үтенәм» «Йыйыштырыуҙы дауам итергә ярай, о ~ һинең яҡшы ишәгең бар» Ул, салбарының өҫ яғынан өҫкә ҡарай ҡысҡырып илап ебәрә. — «Зинһар, бөтөнләй туҡта!» тигәс, күп тапҡыр ҡысҡырған ҡатыныма оло ҡысҡырғанда, "Юҡ, юҡ, о ғәжәп", - тип ҡысҡырам да түңкәреләм. Ике эпизод яҙыла.