UMD-857: — Тәкәббер-ара уйын менән бара! Һеңлем енси инициатива ваҡытында уға сыҙай алмай һәм йомшаҡ итеп һыҙғыра

Яҡын ағаһы. — Ҡустыһына беренсе тапҡыр ярҙам итер өсөн тиреһен сискән өлкән апай ентек-ара пьеса менән ҡаса! ■ Тирә-йүндәге дуҫтарына түҙемһеҙлек менән ҡараған, сибәрлегенән ҡотолоп ҡалған ҡустыһы. — Эсеп ҡайтып барғанда өйгә ҡайтып барғанда кәңәшле апай. — Хикәйәне йөҙөп сыҡмаған йөҙөм менән тыңлағанда һеңлем ҡустыһын ҡайғыртып, тиреһен сисеп алды. Көтөлгәнсә, яланғас тубыҡтарым менән формаһы менән генә енси мөнәсәбәткә инә инем, сөнки уны һалыу яҡшы булманы, әммә иҫерек инем дә сей ине! ■ Һеңлем туй осрашыуынан һуң өйгә ҡайта. «Мин, ниһайәт, иртәгә өйләнешәм... Һеңлеһенә оҡшаған ҡустыһы бер ни тиклем яңғыҙ, әммә ҡустыһы ҡыйыулыҡ менән таный: "Миңә ысынында Оне-чан оҡшаны" Әсәлек инстинкты яңғыҙ йөҙө менән ҡапланған апай: "Был һуңғы төн, әйҙәгеҙ, бер аҙ яҡшылыҡ эшләйек" Ҡыҙҙырып, сеймалды шымартайыҡ! ■ Уның менән тәүге енси мөнәсәбәтендә уңышһыҙлыҡҡа осрарға теләмәгән ҡустым һеңлеһе менән кәңәшләшеп, таможняла репетиция яһаясағын әйтә. — Ҡустыһы тураһында уйлаған апайым: "Минең менән шөғөлләнмә", - ти һәм енси йүнәлеш бирә. Эске кейемем аша ағым менән шөғөлләнә инем, әммә эске кейемемде бер аҙ алға күсерҙем дә, туранан-тура яланғас тубыҡтарыма йүнәлдем дә: "Эске кейемем аша ҡарағанда туранан-тура шөғөлләнеү яҡшыраҡ", - тип әйттем. Мин уға баҫып, поның мөйөшөн алмаштырып, сеймалға бара алмайым!