Сығарылыш датаһы: 11/23/2023
Ол Ри Миягиҙы ҡала яны поезы ҡыҫырыҡлай. Дүшәмлә бысраҡ ↑ көтмәгәндә пәйҙә була. Һөйләһәң, кемдер һиңә ярҙам итер... — мин шулай уйлағайным, әммә килеп сыҡҡас, тауыш бирә алманым, ә мин бысраҡ ↑шәфҡәтлелегендә булдым. Ҡаршы тора алмаясағын, күнекмәләргә лә ҡаршы тора алмауын аңлай. «Баш тартығыҙ ҙа, ошо машинаға ҡайтығыҙ», — тип бойороҡ рҙеләр, һәм шул уҡ ваҡытта тағы ла шул уҡ машинаға ултырҙылар. Эш көндәрендә боҙолған мөнәсәбәттәрҙе ҡабатлағанда, Ри бысраҡҡа нығыраҡ ынтыла башлай... Ниһайәт, йөрәгемдең тауышы ағып сыҡты. "Мин бының өсөн башҡаса тора алмайым...! Мин быны бар көсөм менән эшләргә теләйем...»