Сығарылыш датаһы: 06/29/2023
Миндә бер нисә ай элеккә тиклем осрашҡан оло күкрәге, оло мыҫҡыллы йәш хужабикә бар ине. Ҡатынымды ҡатын-ҡыҙ итеп күрмәнем, әммә уның менән айырылышырға ниәтем юҡ ине, шуға күрә сәнскеле көндәремде хужабикәм менән енси мөнәсәбәттән генә рәхәтләнеп үткәрҙем. Күпмелер ваҡыт эш һәйбәт бара ине, әммә айырылышырға мәжбүр булдым да мембр тыуҙырҙым, йәшәйешем яйлап ауырайҙы, шуға тарҡалдым. Бер көндө, хужабикәм айырылышҡандан ҡәнәғәт, тип уйлағас, хужабикәм икенсе бүлмәгә күсте. "Һин миңә ҡатыныңдан да яҡшыраҡ оҡшайһың, һин түгелһеңме?" Шул көндән алып ҡатынымдың күҙҙәрен урлап өйгә мендем, ә тәнемде һәм аҡылымды хужабикә генә тәмләп ҡарай алған емшек ғазаптары һыуға батырҙы.