LULU-252: যেতিয়া মই এজন ডেকা অধীনস্থ থুঁতৰিৰ দ্বাৰা এগৰাকী প্ৰাকৃতিক বুষ্টি শান্ত খুড়ীৰ দ্বাৰা নষ্ট হৈছিলোঁ যি সুৰাপানৰ পাৰ্টিৰ পৰা ঘৰলৈ যাওঁতে ঘৰত আছিল, মই বিৰক্ত আৰু অসম কামশক্তি আছিলোঁ, সেয়েহ

একাউণ্টিংত এগৰাকী শান্ত খুৰী যিয়ে মোক সহায় কৰিছিল যি কোম্পানীৰ সুৰাপানৰ পাৰ্টিত এজন অসুবিধাজনক বছৰ সৈতে জড়িত আছিল। - তাই মোক দেখা নাপালে কাক দ্বিতীয় পাৰ্টিত অংশগ্ৰহণ কৰিবলৈ বাধ্য কৰা হ'ব, আৰু তাই মোক ঘৰলৈ লৈ গৈছিল। মই ভাবিছিলো যে এইটো দীঘলীয়া সময়ৰ বাবে ডাঙৰ আছিল, কিন্তু যেতিয়া মই মোৰ কাৰ্যালয়ৰ কাপোৰ খুলিছিলো, মই এটা ডাঙৰ পাই লক্ষ্য কৰিছিলো যিটো মই কল্পনা কৰাতকৈ ডাঙৰ যেন লাগিছিল! - হঠাতে, শৰীৰৰ তলৰ অংশ গৰম হৈ পৰে, আৰু আপুনি লগে লগে চিঞৰিলেও খং নকৰিব পাৰে... ই এটা সৰু মগজু হৈ পৰিছে। - মই ৰ'ব নোৱাৰা আগ্ৰহপ্ৰতিৰোধ কৰিব নোৱাৰো, সেয়েহে মই ইয়াক তললৈ ঠেলি দিওঁ আৰু লগে লগে ইয়াক পিছলি দিওঁ! - মই ইমান জোৰেৰে পিষ্টন কৰিছিলো যে ডাঙৰটো সংবেদনশীলভাৱে আৰু যোনিৰ শ্বটটো লৰচৰ কৰিছিল! তেতিয়া খুৰীয়ে ক'লে,