LULU-272: - যেতিয়া মই মোক পাকঘৰৰ দীঘল ভনীয়েকক উপহাস কৰাৰ উদ্দেশ্যৰে আগবঢ়াইছিলো যিয়ে জোৰ দিছিল যে তাই এগৰাকী নিম্ফোমেনিয়াক চুকুবাছ, তাই চাটিছিল আৰু তীব্ৰ চেপিৰে চুহি ছিল আৰু তাইৰ ডিঙিৰ পিছফালে ?

মোৰ মা-দেউতা ভ্ৰমণলৈ গৈছিল, সেয়েহে মই মোৰ ভনীয়েকৰ কোঠাত উঁকি মাৰি ক'লো, "অশুভ আত্মা, মোৰ প্ৰতি আনুগত্যৰ শপত ......! আইনাখনৰ সন্মুখত, মোৰ ভনীয়েকে চুকুবাছৰ পোছাক পিন্ধি ৰহস্যজনক শব্দ উচ্চাৰণ কৰি আছিল। যেতিয়া মই তেওঁক মাতিছিলোঁ, তেওঁ ক'লে, "হেই, আপুনি অভদ্ৰ! মই সেইটো, উহ~, চুকুবাছ ৰাজকুমাৰী ইৰা!" - এইটো কৈ, পাকঘৰৰ ভনীয়েকসম্পূৰ্ণৰূপে এটা চুকুবাছলৈ পৰিৱৰ্তিত হৈছিল। - যেতিয়া মই হাফ টিজিংৰ সৈতে উত্থানৰ প্ৰস্তাৱ দিছিলো, "এজন মানুহৰ আত্মা হৈছে শক্তি! মই শক্তিশালী আছিলোঁ আৰু মোৰ চাটিছিলোঁ।