ROYD-117: যেতিয়া মই মোৰ ভনীয়েকৰ উন্মুক্ত ডাঙৰ স্তনবোৰ ঘঁহিবলৈ আৰম্ভ কৰিছিলো, ই অত্যাধিক সুসঙ্গত আছিল আৰু সীমা অতিক্ৰম কৰিছিল। কোকোৰো আয়াছে

- স্কুলৰ পৰা স্নাতক হোৱাৰ পিছত, আয়া হঠাতে তাইৰ ভায়েকৰ ওচৰলৈ আহে। "মই এটা ভাল কোঠা নোপোৱালৈকে মোক ইয়াত থাকিবলৈ দিয়ক!" অৱশ্যে, এটা কোঠা বিচাৰি থকাৰ পৰিৱৰ্তে, মই এদিনৰ বাবে মোৰ কোঠাত গৰ্জন কৰিছিলো আৰু খেল খেলিছিলো! - এজন খঙাল ভায়েকক তেওঁৰ ভনীয়েকে ঘৃণা কৰে আৰু বাহিৰলৈ ওলাই যাবলৈ চেষ্টা কৰে, নিৰাপত্তাহীনভাৱে উন্মুক্ত হোৱা ডাঙৰখিনি ঘঁহি! ... - অৱশ্যে, "মই আপোনাক যিমান বিচাৰে ঘঁহিবলৈ দিম, গতিকে মোক ইয়াত অলপ দীঘলীয়া কৈ থাকিবলৈ দিয়ক।" - মোৰ ভনীয়েকও তাইৰ ভায়েকৰ বৰ্ধিত অনুৰোধৰ বাবে বেয়া এষ্ট্ৰাছ যি সুৰত উঠিছিল!